Wat moet justitie doen met Quincy Promes' verzoek om terugkeer?

Wie is Quincy Promes?

Quincy Promes (geboren 4 januari 1992 in Amsterdam) is een voormalig profvoetballer die uitkwam voor clubs als FC Twente, Spartak Moskou en Ajax. Hij speelde 50 interlands voor het Nederlands elftal en stond bekend om zijn snelheid en doelgerichtheid.

🕵️‍♂️ Wat beweert justitie dat hij op zijn geweten heeft?

1. Steekincident – zware mishandeling (familiefeest 2020)
Promes zou tijdens een familiefeest in Abcoude in de zomer van 2020 zijn neef in de knie hebben gestoken, met als gevolg een doorgesneden pees en blijvend letsel.

• Justitie sprak “zware mishandeling”, geen bewezen poging tot doodslag, maar wel intentie om ernstig letsel toe te brengen.
• In afgetapte gesprekken gaf Promes toe: “Ik mikte niet op zijn been … hij heeft geluk”.
• De rechtbank legde hem 1,5 jaar cel op én een schadevergoeding van €7.000.

2. Drugscrimininaliteit – cocaïnesmokkel (~1300 kg in Antwerpen)
Promes zou via cryptoberichten en investeringen een leidinggevende rol hebben in de invoer van ruim 1.350 kg cocaïne via de haven van Antwerpen begin 2020.

• Als ’Fantasma’ stuurde hij uithalers en investeerde ca. €75.000 in twee containers; één werd onderschept, de andere kwam naar Nederland.
• Hij werd bij verstek veroordeeld tot 6 jaar gevangenisstraf voor deze smokkelfaciliteiten.

Wat justitie zou nu moeten doen:

1. Rechtsgelijkheid handhaven – geen uitzonderingspositie
Justitie moet consequent zijn. Als een andere veroordeelde met dezelfde feiten niet zomaar een "terugkeerdeal" krijgt, dan mag Promes die ook niet krijgen enkel omdat hij bekend is. Bekendheid mag nooit een paspoort naar privileges zijn.

⚖️ Gelijke monniken, gelijke kappen.

2. Eventuele deal? Alleen in het belang van vervolging
Deals zijn mogelijk binnen het Nederlandse strafrecht – maar alleen als het Openbaar Ministerie (OM) daar een duidelijk strafvorderlijk belang bij heeft. Bijvoorbeeld als Promes waardevolle informatie kan leveren over grotere criminele netwerken. Als hij alleen een deal wil om zijn straf (of verblijf) te verzachten, is dat juridisch gezien onvoldoende reden.

3. Uitlevering blijven nastreven via diplomatieke druk
Rusland levert eigen onderdanen niet uit – maar Promes heeft zowel de Nederlandse als Russische nationaliteit. Justitie moet blijven proberen om hem via internationale verdragen of diplomatieke kanalen uitgeleverd te krijgen. Rusland verleent zelden medewerking, maar opgeven is geen optie.

4. Publiek vertrouwen beschermen
Als justitie nu een ‘softe’ deal sluit die voor het publiek voelt als een achterdeur, dan tast dat het vertrouwen in de rechtsstaat aan. Zeker in een tijd waarin georganiseerde misdaad veelbesproken is, moet justitie laten zien dat niemand – ook niet een oud-voetbalinternational – boven de wet staat.

Conclusie:
Justitie moet streng maar rechtvaardig blijven. Promes verdient geen voorkeursbehandeling vanwege zijn bekendheid. Alleen als hij echt iets te bieden heeft dat bijdraagt aan de veiligheid of strafrechtelijke opsporing, zou er mogelijk sprake kunnen zijn van een regeling. Anders: gewoon laten zitten waar hij zit, tot hij zijn straf komt uitzitten.