Het aantal ramen voor sekswerk in Nederland is de afgelopen vijftien jaar flink afgenomen. Uit onderzoek van dagblad Trouw blijkt dat van de circa 1500 prostitutieramen in 2010 er nu nog ongeveer duizend over zijn. In minder dan tien steden zijn nog raamlocaties te vinden waar sekswerkers hun diensten aanbieden.
In de meeste gevallen gaat het om sluitingen die zijn opgelegd door de gemeente. De redenen hiervoor lopen uiteen: van het tegengaan van (vermeende) criminaliteit en overlast tot het aantrekkelijker maken van woonwijken. Ook speelt stadsvernieuwing een rol. Soms besloten exploitanten zelf de deuren te sluiten, bijvoorbeeld doordat klanten wegtrokken naar online alternatieven.
In Utrecht werd in 2013 alle raamprostitutie gesloten. Deze ingreep leidde tot zorgen bij sekswerkers. Zij gaven aan dat hun werk er onveiliger op was geworden. Veel vrouwen weken uit naar privé-werkplekken, zoals thuis of in hotels. Omdat ze bang waren gerapporteerd te worden, durfden ze minder snel melding te maken van ernstige misstanden zoals verkrachting, mishandeling of stalking. Tegelijkertijd ervaarden zij dat sommige klanten meer geweld gebruikten, omdat die wisten dat er minder toezicht was.
Later werden in Utrecht wel nieuwe werkplekken gerealiseerd in een parkeergarage, maar daar wordt uitsluitend op afspraak gewerkt. Van klassieke raamprostitutie is dus geen sprake meer.
Niet alleen Utrecht, ook steden als Groningen, Alkmaar en Leeuwarden zagen het aantal ramen sterk dalen. In Amsterdam wordt al jaren gesproken over het verplaatsen van de raamprostitutie van de historische Wallen naar een nieuw erotisch centrum nabij de RAI. Daarmee hoopt de gemeente de druk op de binnenstad te verlichten en de leefbaarheid te verbeteren.
Dat de ramen verdwijnen, betekent niet dat sekswerk zelf ook afneemt. Integendeel: veel sekswerk verplaatst zich naar woningen en hotels. Hierdoor is het werk minder zichtbaar en is er tegelijkertijd minder toezicht op de omstandigheden waarin sekswerkers opereren.
Sinds de opheffing van het bordeelverbod in 2000 werd juist ingezet op legalisatie en zichtbaarheid. Die beweging lijkt zich nu deels terug te draaien, waarbij de zichtbaarheid afneemt en de risico’s voor sekswerkers toenemen.
Bron: NOS.nl
Om te reageren moet je ingelogd zijn. Log in of maak gratis een account aan.