De zomer is begonnen, maar in populaire Spaanse regio’s loopt de spanning op. Beelden van toeristen die worden natgespoten met waterpistolen of worden weggejaagd uit straten van Palma of Barcelona zorgen voor veel ophef. Niet alleen in Spanje zelf, maar ook bij Nederlandse toeristen, die massaal reageren met één zin: "Dan ga ik wel ergens anders heen."
Een begrijpelijke reactie? Ja. Maar ook een gemiste kans om het echte probleem te zien.
In sommige wijken van Barcelona en Palma zijn nu meer tijdelijke gasten dan vaste bewoners. En ja, sommige Spanjaarden grijpen nu naar radicale middelen, zoals het natspuiten van toeristen – een actie die vooral frustratie symboliseert, geen structurele oplossing.
Veel mensen voelen zich direct aangesproken of ongewenst. Ze nemen het persoonlijk op:
“Als we niet welkom zijn, dan gaan we toch lekker naar Italië of Kroatië?”
En dat is precies wat gebeurt. In fora en op sociale media wordt al opgeroepen om Spanje te boycotten. Prima, denk je misschien. Laat ze het maar voelen in hun portemonnee.
Ja, Spanje heeft een toerismeprobleem. Maar niet alle toeristen zijn het probleem. En zeker niet iedereen is onwelkom. De roep om minder toerisme geldt vooral voor de massa, niet voor de bewuste reiziger.
Er zijn ook Spanjaarden die juist smeken om meer spreiding, duurzame initiatieven en eerlijke toerismevormen. Ze willen geen waterpistolen, maar beleid. Geen extreme reacties, maar regulering.
In plaats van Spanje helemaal af te schrijven, kun je ook kiezen voor:
Toerisme is goed voor meer dan 12% van het Spaanse BBP. Miljoenen mensen verdienen hun inkomen eraan. Een massale boycot treft niet alleen vastgoedmiljonairs of overheden, maar juist de lokale horeca, de gidsen, de kleine winkeliers.
Een betere oplossing? Praat over toerismedruk. Stel vragen. En reis bewuster. Want eerlijk is eerlijk: een natgespoten toerist is gênant. Maar een blinde vingerwijzing terug ook.
Om te reageren moet je ingelogd zijn. Log in of registreer.